امام علی‏ عليه السلام:

ألا و إنَّ هذا اليَومَ يَومٌ جَعَلَهُ اللَّهُ لَكُم عِيداً و جَعَلَكُم لَهُ أهلاً ، فَاذكُرُوا اللَّهَ يَذكُركُم وَ ادْعُوهُ يَستَجِب لَكُم

امروز روزي است كه خداوند آن را براي شما عيد قرار داد و شما را نيز شايسته آن ساخت ؛ پس به ياد خدا باشيد تا او نيز به ياد شما باشد و او را بخوانيد تا خواسته‏هايتان را اجابت كند.

چه لذت بخش است كه در شب نزول قرآن ، كنار چشمه سار كلام وحى خاضعانه بنشینیم و دل و قلب تشنه را از آن سیراب نماییم و چه شیرین و شور آفرین است لحظه فرا رسیدن وقت دیدار و عروج كه مریضان و دردمندان در ساحت قرآن دست نیاز بلند مى‌كنند و زمزمه "القرآن شفاء" را سر مى‌دهند.

ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺧﺪﺍﯼ من!

ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﺭﺍﻩ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﺳﺖ!

ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯿ‌‌ﺸﻮﺩ ، ﻣﺎ ﺑﯽ‌ﺳﻠﯿﻘﻪ‌ﺍﯾﻢ و ﻃﻠﺐ ﻧﺎﻥ می‌کنیم!

حلول ماه مبارک رمضان ماه عبادت و اطاعت ، ماه تقویت روح و تثبیت ایمان ، ماه زدودن زنگار گناهان از ساحت دل و جان ، ماه تعیین سرنوشت ، ماه رفتن به سوی بهشت ، ماهی که با مرکّب اخلاص باید نوشت:

ماه رمضان راهی میانبر برای به خدا رسیدن ، ماهی که سراسر خیر و برکت است ، سکوتش تسبیح ، خوابش عبادت ، عملش مقبول ، دعایش مستجاب است ، ماهی که روزه اش همچون سپری در برابر آتش دوزخ است.

این ماه بزرگ و این فرصت طلایی و استثنایی را به یکایک شما مؤمنان عزیز روزه دار در سراسر عالم تبریک و تهنیت عرض می نماییم. 

وقت است که از چهره ی خود پرده گشایی

تا با تو بگویم غم شب های جدایی

اسپندم و در تاب و تب از آتش هجران

چون عودم و از سوختنم نیست رهایی

من در قفس بال و پر خویش اسیرم

ای کاش تو یکبار به بالین من آیی

در بنده نوازی و بزرگی تو شک نیست

من خوب نیاموختم آداب گدایی

عمری ست که ما منتظر آمدنت، نه

انگار همین دیروز بود که صمیمیت و صفا  از قلب ها که چه عرض کنم! از خانه و کوچه و بازار هم لبریز بود. انگار همین دیروز بود  که در کوچه های ساده ی گلی راه میرفتیم و خبر از پیچیدگی روابط دلهایمان در پیشتر ها نداشتیم،

با هم بودیم اگر دور بودیم ، میخندیدیم اگر غم داشتیم و برای دیدار یکدیگر به دنبال بهانه نبودیم.

وای که چقدر دلتنگم برای لحظه هایی که به سرعت برق و باد گذشت.

برای خانه ی مادربزرگ با عطر سبزه های لب حوضش،با باغچه ی گل های بنفشه و صدای قل قل سماور و عطر چایی تازه دمش در پستوی اتاق پنج دری ...

امام زمان (عج) دوازدهمین پیشوای شیعیان جهان در روز جمعه هشتم ماه ربیع الاول سال ۲۶۵ هجری برابر با شهادت پدر بزرگوارشان امام حسن عسکری (ع) در سامرا، امامت را آغاز کردند.

امام حسن عسکری(ع) یازدهمین امام شیعیان است که ۶ سال امامت مسلمانان را عهده‌دار بودند. از زمانی که ایشان با فشار‌های متوکل عباسی به سامرا منتقل شدند، ارتباط حضرت (ع) با شیعیان در این شهر بسیار محدود شد و تنها از طریق تعدادی وکلای خاص‌شان امکان پذیر بود.

اشک‌هایم به بهانه شهادت تو جاری می‌شود. هرگاه به یاد می‌آورم زهر جفای مأمون چگونه بر کانون دل تو شعله افکند و لقمه تو را با زهر کینه به خون جگر تبدیل ساخت. صحن و سرای تو آیا کربلای یران نیست؟ وقتی در مشهد، به نیرنگ مأمون صوت دعای تو خاموش شد؛ عبا بر سر کشدی و فرزند خردسالت محمد بن علی الجواد را صدا زدی. این خون جگر تو بود یا آتش که به دل شیعیان افکند؟ این مظلومیت از کجای تاریخ سر بر می‌کند؟ کجاست آن که انتقام این شهادت را بگیرد همان‌طور که انتقام خون امام حسین (ع) را خواهد گرفت؟ قدوسیان پر می‌گشایند و در حرم تو مدح و ثنای تو را زمزمه می‌کنند.

۲۸ماه صفر سالروز رحلت سید انبیاء محمد مصطفی (ص) است. وجود مقدسی که خداوند متعال تمام جهان را به یمن او و عترت پاکش آفرید و همچنین ۲۸ماه صفر سالروز شهادت امام حسن مجتبی(ع) که در سال ۵۰ هجری با توطئه و تحریک معاویه به دست همسرش جعده دختر اشعث بن قیس مسموم شد و مظلومانه به شهادت رسید.دشمنی بر ضد امام حتی پس از شهادت ایشان نیز پایان نیافت چنان‌که بنی امیه از دفن بدن مطهر امام حسن(ع) در کنار قبر پیامبر(ص) جلوگیری کرد؛در نهایت پیکر مطهر آن حضرت در بقیع مدفون شد.

کدامین برگ دفتر عشق خونین کربلای حسینی را ورق زنیم تا تجلی حماسه ها، روح و روان‎مان را حیاتی تازه بخشد؟ کدامین صفحه از کتاب سرخ عاشورا و تاریخ کربلا را از نظر بگذرانیم تا تلألؤ معجزه ها، دیدگان جان‎مان را نور و صفا دهد؟ اربعین حسینی، آینه باز تابنده آن حماسه ها و باورهاست.